Bezoek aan Anush en Alisa en families

14 juni 2019 - Stepanavan, Armenië

Vandaag woensdag 12 juni. Vroeg op voor een wandeling.

Daarna lekker Gadsjapoerie (waarschijnlijk schrijf je het anders) gegeten. Dat is bladerdeeg gevuld met kaas en een klein laagje ei erop. Erg lekker. Hasmig had de dag ervoor kaas, eieren en een stuk chocolade bij een vriendin gebracht. Zij heeft het voor ons gemaakt.

Gadsjapoerie

Daarna met de taxi naar Anush en Alisa. Beide families wonen dicht bij elkaar. De taxi chauffeur wilde ons niet tot aan de deur brengen omdat de weg er naar toe bizar slecht was. Dat is over het algemeen zo. De hoofdwegen zijn hier redelijk goed. Wel moeten de chauffeurs af en toe flink in de remmen of een kuil omzeilen. 

Anush is in 2013 bij ons in huis geweest. In dat jaar was Alisa in het huis bij Theo en Jeanne. Alisa is op zeer jonge leeftijd getrouwd met de broer (23) van  Anush en zwanger gemaakt. Ze wonen bij de moeder van Anush in en Alisa en haar kind (nu 2 jaar) hebben het zwaar (haar man drinkt en slaat haar) De moeder van Anush is niet aardig voor haar schoondochter. Voorgaande houdt ons erg bezig. Het geeft ons een machteloos gevoel. We proberen iemand van de kerk in te schakelen. Anush zit tussen haar moeder en haar vriendin Alisa in.

In de kamer bijAnushBj Anush

Daarna naar de familie van Alisa. Moeder Ethira woont daar met haar zoon Addick, schoondochter, oudste dochtertje Anna van haar dochter en nog een dochter. Alisa en de baby zijn de hele dag bij haar in huis om de situatie bij haar schoonmoeder te ontvluchten. Ook de moeder van Alisa maakt zich grote zorgen. 

We hebben daar een spelletje Jumbolino gedaan en veel uitgedeeld (kleding, schoenen etc.) Het spel hebben we achtergelaten.

Woning moeder Alisia

Daarna nog naar het zusje van Alisa. Zij woont in een container, haar man is schaap herder. Er lag een kindje van 24 dagen te slapen op de bank (2400 gram) Op een andere bank een kindje van net een jaar. En er liepen nog een kleine jongen en een klein meisje rond. Het oudste meisje woont bij oma. Voorbehoedsmiddelen moeten ze hier zelf betalen dus daar doen ze waarschijnlijk niet aan. Ook deze zus was erg jong. 

Woning zus AlisiaKind zus AlisiaKind zus AliciaKinderen zus Alisia

We zijn daarna naar de supermarkt geweest en hebben voor beide families 2 grote boodschappentassen met boodschappen gevuld. Wat moet je anders doen. Geld geven is geen optie want dat wordt waarschijnlijk omgezet in drank.

Boodschappen

Om 16.00 hebben we de taxi naar Alaverdi (50 minuten rijden) genomen. Hasmig gaat met ons mee. Voor haar een emotioneel moment om de huisdeur achter haar te sluiten. Ze is al zoveel jaar niet zolang van huis geweest. 

In Alaverdi verblijven we in de B&B van Iris. Het ligt op de weg naar Tiblisi. Een drukke weg. In het zicht van de B&B hebben we nog 50 minuten in de file gestaan. Ze waren bezig aan de weg, het is hier een pittige baggerpartij. We hebben mazzel met het weer. Overdag is het heerlijk en in de nacht en avond regent het hier pittig.

We hebben in B&B gegeten. Daarna een wijntje met wat zonnebloempitten en dan naar bed.

Foto’s

5 Reacties

  1. Alinda:
    14 juni 2019
    Wederom een indrukwekkend verhaal Marlene.
    Moet voor jullie af en toe heel zwaar zijn, vooral het leven van Alisa is schrijnend. Toch door jullie bezoek, zal Alisa zich gesteund voelen.
    Dikke knuffel van Leo en Alinda
  2. Stijn Ruijgrok:
    15 juni 2019
    Leuk al je verhalen mam! Geniet ervan 😗
  3. Astrid Prins:
    15 juni 2019
    Ik sluit mij aan bij de reactie van Alinda. Het lijkt me af en toe erg zwaar. Zo ook die kleine kindjes op de bank....
  4. Hennie de Pennie:
    15 juni 2019
    Ik ben het ook met Alinda eens! Tjee wat een verhalen, wat hebben wij het dan goed hier in ons kikkerlandje. Niets te klagen. En volgens mij maken jullie toch mensen blij, al is dat misschien voor even, maar toch......
    Maar ook blijven genieten hoor! Liefs! Hennie de Pennie
  5. Marion:
    24 juni 2019
    Indrukwekkend en schrijnend om dit te lezen wat veel armoe.
    Ook weer heel mooi dat jullie dit doen al zijn het korte momenten voor hun maar O zo dankbaar.
    Liefs van p en m