Bezoek aan ouders Anna, Ruzanna en Serine
12 juni 2019 - Alaverdi, Armenië
Vandaag (dinsdag 11 juni) zijn Jeanne en ik weer vroeg opgestaan. Om 6.00 uur gingen we op pad. Omdat Hasmig het hek afsluit met een kabelslot en wij niet wisten waar de sleutel lag. (en omdat het nog veel te vroeg was om Hasmig wakker te maken) zijn we over het hek geklommen.
We hebben veel ellende gezien. Bijna op alle daken ligt asbest. Ook veel tuinen zijn afgezet met asbest. Soms heel soms stukken.
Ook kwamen we weer veel mensen tegen die hun koeien naar andere plekken brachten. Jeanne werd herkend wat resulteerde in een Innige omhelzing.
Bij een koffie automaat wat gedronken,vers brood gekocht en daarna terug naar het huis van Hasmig. Gelukkig de ketting was eraf en Hasmig en Theo zaten al klaar voor het ontbijt.
Na het ontbijt zijn we naar de moeder van Anna ( Anna was in 2010 in het huis van Theo en Jeanne) gegaan. Wat cadeautjes en boodschappen meegenomen. Deze mensen ( moeder, vader, 2 zonen met een lichamelijke handicap, 1 zwangere schoondochter, 3 kleinkinderen waarvan 1 met een verstandelijke handicap en nog 2 zusjes van de schoondochter) wonen met z'n allen in een huis. Vader en 1 van de zonen vertrekken een dezer dagen voor 4 maanden naar Rusland. Het geld dat de zoon verdient is om het gezin te onderhouden, het geld van de vader is voor medicatie (vader heeft 2 keer een hart infarct gehad)
Daarna naar de moeder van Margarita (Margarita was in 2010 bij ons in huis) ze is nu getrouwd en heeft een meisje van 11 maanden. Ze woont in Gümri in een appartement bij haar schoonfamilie. We gaan haar volgende week een bezoekje brengen.
In het huis van haar moeder troffen we haar zus aan met haar 2 dochters (1 en 2 jaar) ook haar 2 broers waren aanwezig (1 broer heeft een verstandelijke beperking en in het begin van dit jaar een vuurpijl in zijn oog gehad)
Deze familie woont echt in verschrikkelijke omstandigheden. Geen kasten, vies, opgestapelde stenen als trap om binnen te komen, gasfles met één pit erop, een ratten/muizenval naast de kookpit, kleding onder het bed, kind van 2 apathisch op de bank........ Schokkend om te zien en dan is het nu zomer.
De moeder van Margarita werkt in Tashir (20 kilometer van Stephanavan) Ze strijkt kleding. We zijn even geweest, gelukkig is Hasmig mee zodat we het een en ander kunnen vragen. Vroeg in de avond zijn Jeanne en ik nog een keer langs geweest om een stuk of 10 afsluitbare plastic bakken, gevuld met rijst, linzen, suiker, koekjes, macaroni, zonnebloempitten etc. te brengen. Alles in bakken om te voorkomen dat de ratten/ muizen alles aanvreten.
In de middag hebben we Ruzanna en Serina een bezoek gebracht. Ruzanna en Serina waren onze eerste Armeense kinderen (in 2005) en dus heel speciaal. Geweldig om ze weer te zien.
Ruzanna is inmiddels 26 jaar. Getrouwd met Daviet. Ze hebben 2 kinderen: Samson (7) en Sofie (3) Het hele gezin woont bij de ouders van Daviet. Dat is heel normaal in Armenie. Het zag er goed uit.
Vanmorgen vroeg hebben we nog gezien waar Ruzanna eerst gewoond heeft. Dat zag er heel armoedig uit.
Ik ben blij voor haar dat ze het qua wooncomfort beter heeft. Of ze gelukkig is?
En de tafel stond weer vol. We laten het meeste staan.
In de middag naar Serina. We hadden geluk dat ze in Armenië was. Serina is getrouwd met Leonard. Ze is 2 maanden geleden bevallen van een dochtertje Hasmig. Daarvoor was het gezin (Serina, Leonard en zoon Gevark van 4 jaar) naar Armenie gekomen. Ze verblijven in het huis bij de opa van Leonard en gaan eind juli weer terug naar hun woonplaats in Rusland. Ze wonen bij de ouders van Leonard.
Serina was blij om me te zien. Ze was gelukkig met Leonard en haar kinderen.
In de avond nog een wijntje. Pittige gesprekken met Hasmig, Theo en Jeanne. Armenen hebben nog hele ouderwetse ideeën. En heel veel bijzondere tradities.
Wat jezelf 'hebt' wordt zo snel gewoon. Dat mag ook, we wonen nu eenmaal in Holland. Maar dankbaar zijn en met minder ook blij kunnen zijn... voor mij weer duidelijk!
Dan hebben we het hier toch supergoed he
En wat maak je toch veel mee zeg