Bij Vardan, oma Nuné

19 juni 2019 - Vanadzor, Armenië

Vanmorgen tot 8.00 uur uitgeslapen. Ik voel me gelukkig een stuk beter. 
Na het ontbijt boodschappen gedaan voor Elena. Dit samen met wat andere spullen (kleding voor haar halfzusje, badminton rackets) bij haar langs gebracht. 
Samen een kopje koffie gedronken. De buurvrouw, in badjas, kwam ook nog even vertellen dat ze 4 kinderen had. De oudste was 20 en de jongste 2 maanden. Ze was zelf 16 jaar dat ze haar eerste kind kreeg. Dat gebeurt hier wel vaker.Haar man werkt niet, zij ook niet. Ze krijgen voor de kinderen geld van de overheid (een soort kinderbijslag)

Elena zet koffieKeuken Elena


Toen weer terug naar Hasmig. Nog een laatste kopje koffie, inpakken, afscheid nemen van een ontzettend lieve, bijzondere en gastvrije vrouw. 

Afscheid HasmigAfscheid HasmigHasmigOp naar Vanadzor. We gaan naar Vardan en zijn familie. Vardan was in 2016 bij Jeanne en Theo in huis. Hij is 14 jaar en woont met zijn ouders ( Gayenne en Arthur) zusje Harpi van 8, tante Hasmig (zus van moeder) en oma ( moeder van moeder) in een flat op de vijfde verdieping. Zonder lift.

We blijven hier een nachtje. Oma is ziek en ligt de hele dag in bed. Het gezin is gek op het doen van spelletjes (uno, rummicub, pesten) Vader werkt bij het leger, de tante heeft sinds kort ook werk.
Jeanne en Theo hadden kleding, schoenen en cadeautjes voor de familie mee.
Vanaf 20.00 uur is er hier geen water meer. Ze hebben de ene dag wel water en de andere dag niet. Wat een armoed. De badkuip staat vol water. Dat water wordt ook gebruikt om het toilet door te spoelen. Er zijn hier 2 slaapkamers, 1 huiskamer, een klein keukentje, een badkamer (met bad, toilet, wastafel) en een dichtgetimmerd balkon (dus een extra kamer)

Vardan en HarpiSpelletje pestenVader, Harpi, VardanEntree VardanWas hangt buiten

Om een uur of 16.00 uur zijn we met de taxi naar de oma van Nuné (Nuné was in 2016 ook bij Jeanne en Theo in huis) gegaan. Vooral het laatste stuk weg was slecht begaanbaar. Soms willen taxi's zelfs niet verder rijden .........Nuné is met haar ouders, zus en broertje, 11 maanden geleden, gevlucht naar België. Daar kwamen we gister achter.
Oma woont nu alleen (Nuné woonde met haar ouders, zus en broertje bij oma in huis) haar man is overleden. 
Een grote groentetuin, kippen, een koe, koeienpoep wordt gedroogd om te stoken. Oma is met pensioen en werkt in het seizoen. Iets met walnoten pellen. Ze krijgt daar hele zwarte handen van die niet schoon te krijgen zijn.  Oma doet, alles rond het huis, zelf. Ze was erg blij met onze komst. Kristine heeft via de telefoon geholpen als tolk.

Toilet bij oma Nuné

Daarna weer terug naar de flat van Vardan. Wat gegeten (pasta, brood, kaas, komkommer en tomaat) Een wandeling gemaakt, wat gelezen en spelletjes gedaan.
Het is in Armenië in de avond erg druk op straat. Spelende kinderen, groepen mannen en vrouwen met kinderen. Alle winkels open. Heel veel kleine winkeltjes en vooral veel apotheken.

Spelletje rummicub, computer en lezen.

Daarna slapen. We liggen in de kamer. Ik op de grond. Theo en Jeanne op de uitschuifbare bank. Elk huis heeft zo'n bank. Iedereen kan blijven slapen. Gelukkig slaap ik overal. 

2 Reacties

  1. Alinda:
    19 juni 2019
    Hey Marlene,
    Wat is dit een intense reis voor jullie!!! Petje af hoor!!!
    Ik kijk uit naar je volgende verslag.
    Zet hem op.
    Lieve groet van leo en alinda
  2. Emmy:
    19 juni 2019
    Gelukkig dat het weer wat beter met je gaat! Wat komen jullie schrijnende gezinssituaties en leefomstandigheden tegen, hoe verwerk je dat? Gelukkig dat er ook regelmatig mooie momenten zijn met de kinderen , Hasmig en andere behulpzame mensen . Marlene, Theo en Jeanne jullie zijn kanjers!!!